تاسف

باری دیگر به استقبال عید فطر می رویم. به پایان آمد دفتر رمضان اما حکایت همچنان باقی است...حکایت عشق و بندگی. حکایت شیدایی و دلدادگی.عبادات همگی شما قبول حق....اما باید بدانیم گر چهل سال هم عبادت کنیم اما اهل مراقبه نباشیم، شیطان اعمال ما را خواهد ربود و بر ما جز زحمتی نخواهد ماند...هوشیار باید بود و مثل مرزبانان بیدار، ، اگر هوشیاری نباشد،خودمان روزه ها و نماز های رمضانی مان را در رهگذار باد و توفان خواهیم گذاشت و خویش در بوران وسوسه ها زمین گیر خواهیم شد.کاش یادمان بماند و به مراقبه برخیزیم این رمضان را و سرمایه عبادت را هزینه عبودیت کنیم و حریم بندگی خدا را چونان برج و بارو حفظ کنیم.حیف است این همه سرمایه جمع کنیم اما برای مان هیچ نماند.حیف است فردای رمضان باز برگردیم به خانه اول قبل از میهمانی خدا.حیف است سحری عشق را از یاد و حلاوت افطاری را از کام ببریم. بیاییم با خدای رمضان عهد کنیم این سرمایه را در زندگی به گردش درآوریم و به فربهی معرفت برسیم و نگذاریم شیطان سرمایه مان را بدزدد و ما را دست خالی سر چهار راه جهان بفرستد.مراقب اندک توشه رمضان که با برکت و رحمت و مغفرت به سراغ مان آمده بود، باشیم و ما هم شرط ادب به جا آوریم و رمضان را تا خدا بدرقه کنیم.اصحاب معرفت به سیره معصومین، برای مردم “مرحم” و نماد رحمت و مهر می‌شوند. عقلا، کار خوب را به بهترین شکل انجام می‌دهند. تاسف...

بقول همکارم اینجا مزرعه سوژه است. واقعا سوژه زیاد است و خدا به خیر فرماید روزگار ما را با این همه قلاب‌هایی که قلم را به فریاد می‌آورند.چرا باید بگذاریم سدِ خلاف سر ریز کند، بشکند و همه جا را فرابگیرد تازه یادمان بیاید که مقصر کیست و با او چگونه باید برخورد کردیک روز بورس و یک روز موسسات مالی، یک روز لیزینگ خودرو یک روز طلا و دلار یک روز پدیده وووو حالا هم «کورش‌کمپانی» عجیب است که نه ما از تجربیات دیروز عبرت می‌گیریم و نه مسئولان محترم برای خود مسئولیتی در زمینه پیشگیری از جرایمی چنین آشکار قائلند.به سادگی تمام و در هیاهویی که اپیدمی شد، 100 هزار نفر باختند تا «کورش‌کمپانی» چند هزار میلیارد تومان سود کند.کلی هم تبلیغات کردند و انواع ترفند‌ها و آدم‌ها را هم به کار گرفتند تا این همه آدم را در غفلت مسئولان، شکار کنند.«چرا نهاد‌های نظارتی حساسیت نداشتند؟»اول باید کلاهبرداری بشود تا به سراغش بروند؟ پس وظیفه «پیشگیری» که قانون بدان تصریح دارد چه می‌شود؟ موسسات مالی یادتان هست. حضرات به جای جلوگیری، تذکر اخلاقی می‌دادند که بروید در سایت فلان ببینید آیا اگر مجوز دارد، پول بگذارید! خب، مجوز که دست شماست. چرا جلوی «غیرمجاز»ها! را نمی‌گرفتید؟ واقعا نمی‌دانم چه باید گفت تاسف...

وفا را از ماهي بياموز كه او را از آب جدا مي كنند مي ميرد! نه از زنبور كه از گلي خسته مي شود روي گل ديگري مي نشيند!!
برای خودم برای تو و برای همه آن هایی که دوستشان دارم و برایم قابل احترامند
از حضور سبز شما صمیمانه ممنونم.

تاسف...

یک سال دیگر آمد و یک رمضان دیگر رمضان آغوش گشوده می آید. با خرمنی از برکت، بارانی از رحمت و دریایی از مغفرت. باید این را دریافت و فوق العاده هم برنامه ریزی کرد تا از این خوانِ کرم، سهمی کریمانه برد. مهربانی شانی است که خَلق از حضرتِ خالق می گیرد. باید این اخلاق را از دل به دیده و از دیده به دست ضریب دهیم تا نتیجه توسعه مهر در سپهر زندگانی انسان باشد. شنیده ایم از آدم ها که می گویند بعد از مرگ نگران فرزندانم هستم. رفع این نگرانی را باید در زندگی، زمینه سازی کرد. همین که دستانت چتر بشود بر سر یتیمان دیگران، فردا فرزندان یتیم شده ات زیر هر دست، چتری امن خواهند یافت چه تجربه ثابت کرده است از همان دستی که می دهیم، می گیریم. همان که مولوی بزرگ و حکیم هم بر آن به این سخن صحه گذاشته است که؛ این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید نداها را صدا... فرصت خوبیست که خوبی کنیم در حق مردم به ویژه یتیمان. تاسف...